Τα τελευταία τρία χρόνια η αντι-μεταναστευτική πολιτική έχει ενταθεί και ένας ανοιχτός πόλεμος ενάντια στους/ις μετανάστ(ρι)ες έχει κηρυχθεί. Η νέα αντι-μεταναστευτική πολιτική αποτέλεσε αφενός τη συνέχεια των προηγούμενων πολιτικών ενάντια στις/ους μετανάστριες/ες (που είχαν ως σκοπό να κλείσουν τις ρωγμές στα τείχη της Ευρώπης-Φρούριο που άνοιξαν το σύντομο καλοκαίρι της μετανάστευσης το 2015) και αφετέρου την τομή με την ανθρωπιστική αφήγηση που χρησιμοποιούσε το ελληνικό κράτος από την άνοιξη του ’16 μέχρι το καλοκαίρι του ’19. Η αφήγηση αυτή χρησιμοποιούνταν προκειμένου να αποκρύψει: α) την ποινικοποίηση της μετανάστευσης β) την ανάθεση της «διαχείρισης του μεταναστευτικού πληθυσμού» στις διάφορες ΜΚΟ γ) την γκετοποίηση των μεταναστριών στα camps της ενδοχώρας δ) τη χρήση των νησιών του Αιγαίου ως φυλακή για τους μετανάστες ε) την αύξηση του αριθμού των pushback (που συνέβαιναν ήδη από τοτε, κυρίως στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο).

Από τότε που εξελέγη η τελευταία κυβέρνηση, τα αντι-μεταναστευτικά μέτρα και η πολιτική του μίσους εντάθηκαν, ενώ οι μετανάστ(ρι)ες ξεκίνησαν να απεικονίζονται ως εισβολείς: Έγιναν ο εχθρός στα σύνορα, ο εχθρός που έχει καταφέρει να «διεισδύσει στις πόλεις μας». Λίγο μετά, ζήσαμε το εθνικιστικό αμόκ στα πολεμικά γεγονότα του Έβρου και των νησιών (Φλεβάρης-Μάρτης του 2020), με τους πυροβολισμούς και τις αποδεδειγμένες δολοφονίες των μεταναστ(ρι)ών στα σύνορα. Πριν ακόμα στεγνώσει το αίμα των μεταναστών, η έλευση της πανδημίας χρησιμοποιήθηκε από το κράτος για να διεξάγει μια ολομέτωπη επίθεση ενάντια σε όλες τις πτυχές τις ζωής των μεταναστ(ρι)ών. Οι μετανάστ(ρι)ες έγιναν ακόμα πιο αόρατες/οι και η μετακίνηση όσων ζούσαν σε camps ουσιαστικά απαγορεύτηκε για «υγειονομικούς λόγους», αφού τα camps παρέμειναν «κλειστά» για πάρα πολλούς μήνες.

Τα τελευταία δύο χρόνια, είδαμε τη συστηματική από-ανθρωποποίηση των μεταναστών στο δημόσιο διάλογο (που συνοδεύτηκε με την ακραία συνοριακή βία), είδαμε μια συνεχή υποτίμηση της ζωής των μεταναστριών (με αποκλεισμούς από τη στέγαση, την περίθαλψη, την εκπαίδευση κλπ.) και ένα κυριολεκτικό ανθρωποκυνηγητό στα σύνορα και τις πόλεις. Η συνολική έννοια των pushbacks έχει “αναβαθμιστεί” σε όρους τακτικής: Στην πραγματικότητα οι μετανάστες απαγάγονται και εκτίθενται σε δολοφονική βία. Ο αποκλεισμός των μεταναστ(ρι)ών γενικεύεται, με τα camps της ενδοχώρας να μετατρέπονται σε «κλειστά» και τα camps στα νησιά να μετατρέπονται και επισήμως σε φυλακές. Σε αυτό το πλαίσιο, στοχοποιούνται επίσης τα δικαιώματα των μεταναστών από χώρες της ΕΕ (πχ για να δουλέψεις ως καθαριστής/στρια σε σχολείο, πρέπει να έχεις πιστοποιητικό γνώσης ελληνικών).

Μετά τη ρωσική εισβολή στην ουκρανία, η ελληνική κυβέρνηση (όπως και πολλοί ευρωπαίοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι) έκαναν μια σαφή διάκριση μεταξύ των «πραγματικών» προσφύγων (από την ουκρανία) και όλων των υπόλοιπων. Παρ’ όλα αυτά, το υπουργείο μετανάστευσης και ασύλου επιμένει ότι το στεγαστικό πρόγραμμα που χρηματοδοτείται από την ΕΕ (ESTIA II) θα τερματιστεί μέχρι το τέλος του 2022 (απόφαση που ελήφθη και ανακοινώθηκε μερικούς μήνες πριν, με στόχο την απομάκρυνση όλων των αιτούντων/ουσών ασύλου από τις πόλεις και τον εγκλεισμό τους σε αστυνομικά ελεγχόμενα camps). Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε από το υπουργείο εργασίας ότι θα βρει εργασία στους πρόσφυγες από την ουκρανία, προκειμένου να μπορούν να νοικιάσουν διαμερίσματα μόνοι τους και τα παιδιά τους θα παρακολουθούν κανονικά μαθήματα στα δημόσια σχολεία (πράγμα που δεν ισχύει για τους μη «πραγματικούς» πρόσφυγες). Πάντως, σύμφωνα με το υπουργείο, αν οι πρόσφυγες από την ουκρανία δεν καταφέρουν να βρουν δουλειά, «πάνω από 30.000 θέσεις είναι διαθέσιμες» στα περίφημα ελληνικά «προσφυγικά camps».

Ενάντια σε όλα αυτά, διοργανώνουμε μια τριήμερη συνάντηση στις 3-4-5 Ιουνίου, για να ακουστούν οι φωνές όλων αυτών που στοχοποιούνται από το κράτος.

Οι φωνές ανθρώπων σε κίνηση, από τα σύνορα στα «κέντρα υποδοχής» στα νησιά, από τα κέντρα κράτηση στην ενδοχώρα και τα camps του αποκλεισμού. Οι φωνές μεταναστ(ρι)ών που αγωνίζονται ενάντια στην αορατότητα, για πρόσβαση στην εκπαίδευση και αξιοπρέπεια. Οι φωνές μεταναστ(ρι)ών που αγωνίζονται για στέγαση και εργασιακά δικαιώματα. Οι φωνές μεταναστριών που αγωνίζονται ενάντια στην έμφυλη βία. Και πολλά περισσότερα…

Κατά τη διάρκεια της τριήμερης συνάντησης θέλουμε οι αγώνες και η αυτό-οργάνωση των μεταναστριών αν γίνουν ορατοί. Θέλουμε να μάθουμε όλοι/ες για τους αγώνες των μεταναστ(ρι)ων στην Ευρώπη. Θέλουμε να μάθουμε για την αυτό-οργάνωση των μεταναστριών στην άλλη πλευρά των συνόρων και να συναντηθούμε με τους αγώνες που συμβαίνουν στην τουρκία. Θέλουμε να συναντηθούμε όλοι/ες εμείς, συλλογικότητες και άτομα, ντόπιοι/ες και μεταναστ(ρι)ες, που στεκόμαστε ενάντια στην από-ανθρωποποίηση και την υποτίμηση των μεταναστ(ρι)ών στη νέα εποχή ολοκληρωτισμού που ζούμε. Ενός ολοκληρωτισμού που αφορά και επηρεάζει τις ζωές όλων μας.

18:30 “Αλλάζοντας την αφήγηση μέσα από την θετική διήγηση ιστοριών, αυτοοργανωμένες εμπειρίες μεταναστών στην Τουρκία”

Παρουσίαση από την Amal, μετανάστρια στην Τουρκία.

19:30 Αγώνες για τις διασώσεις στην θάλασσα/ στηρίζοντας τις οικογένειες αγνοούμενων ανθρώπων

Από μέλος της κατάληψης Rosa Nera (Χανιά-Κρήτη), ενεργής σε αυτό το πεδίο.

20:30 Οι αγώνες των μεταναστών και διεθνιστική πολιτική οργάνωση.

Παρουσίαση από Coordinamento Migranti – Bologna (Ιταλία)- Transnational Migrants Coordination.

22:00 Hakawati, ZCH house και rap live με audio & video set.

“Οι αγώνες των μεταναστριών σε πρώτο πρόσωπο”

Α. Από την συνοριακή βία και τον εγκλεισμό στον αποκλεισμό

12:00 “Σταματήστε τα pushbacks”

O S., κούρδος μετανάστης και μέλος της συλλογικότητας “Solidarity With Migrants” (Αθήνα) που επαναπροωθήθηκε πολλές φορές, θα μιλήσει για τα pushbacks και το καθεστώς των συνόρων.

Θα ακολουθήσει συζήτηση με τη συλλογικότητα Solidarity With Migrants.

13:00 Αγώνες ενάντια στον αποκλεισμό και στα κλειστά camps

Εκπρόσωποι της αφρικανικής κοινότητας από το camp του Κατσικά στα Ιωάννινα θα μιλήσουν (α) για τον εγκλεισμό και τον περιορισμό στα camps και τις καθημερινές συνθήκες διαμονής, (β) για την διαδικασία ασύλου: μαζικές απορρίψεις των αιτήσεων ασύλου με βάση εθνο-φυλετικές διακρίσεις, καθυστερήσεις και εμπόδια, (γ) αποκλεισμό από την υγειονομική περίθαλψη, (δ) απουσία οικονομικής βοήθειας και βασικών κοινωνικών υπηρεσιών.

14:00 Από τα κρατητήρια- Μια προσπάθεια αποπατριαρχικοποίησης για την ενδυνάμωση και την χειραφέτηση

Από “Το Σπίτι των Γυναικών για Ενδυνάμωση και Χειραφέτηση” που θα μιλήσουν για τις συνθήκες στα κέντρα κράτησης της Π. Ράλλη και της Αμυγδαλέζας, όπως και για ιστορίες και προσωπικά βιώματα, με την πιθανή συμμετοχή (πρώην) κρατουμένων.

15:00 Vegan συλλογική κουζίνα από την Room39

Β. Από τον αποκλεισμό στους αναγκαίους αγώνες

17:00 Αγώνες για την στέγαση

Η “Συνέλευση ενάντια στις εξώσεις” θα παρουσιάσει τους αγώνες για στέγαση στην Θεσσαλονίκη.

18:30 Αγώνες για την εκπαίδευση

Μέλη της “Συνέλευσης ενάντια σε εγκλεισμούς και αποκλεισμούς” θα μιλήσουν για τον αποκλεισμό των μεταναστριών από την εκπαίδευση. Μετανάστριες θα μοιραστούν τις εμπειρίες τους σχετικά με την αυτοοργάνωση σχολικών τάξεων στα camps.

Μετανάστρια και μέλος της “Συνέλευσης γονέων” της Rosa Nera θα μιλήσει για τους αγώνες της 2ης γενιάς μεταναστών για πρόσβαση στην εκπαίδευση στα Χανιά.

Γ. Μετανάστευση και έμφυλη διάσταση

20:00 Η Fatima, από το Αφγανιστάν, θα μιλήσει για τις μητέρες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους/ την μετανάστευση, και έμφυλα ζητήματα (δυσκολίες διασχίζοντας τα σύνορα, έμφυλη βία από την ελληνική αστυνομία, αγώνες ενάντια στην πατριαρχία της ελληνικής κοινωνίας αλλά και μέσα στις κοινότητες των μεταναστών).

22:00 Live beyond borders

— bANDİSTA (μουσική συλλογικότητα- Κωνσταντινούπολη)

–Άγρια φυλή (Θεσσαλονίκη)

12:00 Αυτοοργάνωση και κίνημα αλληλεγγύης στην άλλη πλευρά των συνόρων

Παρουσίαση από μέλος της αυτόνομης ομάδας παρακολούθησης των γεγονότων στον Έβρο το 2020.

13:00 Βιντεοκλήση με μετανάστριες που κατάφεραν να φύγουν από την Ελλάδα

Από την συλλογικότητα “Room39”

15:00 Συλλογική κουζίνα

16:00 Σύντομες τοποθετήσεις από τις συλλογικότητες που συμμετείχαν

Γενική, διεθνιστική συνέλευση για την οργάνωση μελλοντικών δράσεων και εγχειρημάτων.

20:00 Πορεία, με σημείο εκκίνησης το πάρκο της ΕΡΤ3.